Πώς η αιμοσιδωτική και η αιμενομάτωση επηρεάζουν το ήπαρ

Η αιμροχρωμάτωση και η αιμοσιδωτική είναι δύο καταστάσεις που σχετίζονται με το να έχουν υπερβολικό σίδερο στο σώμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό μπορεί να επηρεάσει το ήπαρ.

Η αιμοδρομίωση είναι μια κατάσταση όπου ένα άτομο έχει υπερβολικό σίδερο στο σώμα του. Στην αιμοσιδωτό, καταθέσεις σιδήρου σε όργανα όπως το ήπαρ, το πάγκρεας και το δέρμα.

Αυτές οι συνθήκες έχουν πολλαπλές αιτίες. Η κληρονομική αιμαροχρωμάτωση σημαίνει ότι το σώμα απορροφά υπερβολικά μεγάλο σίδερο, ενώ στη δευτερογενή αιμενομάτωση, ένα άτομο λαμβάνει υπερβολικό σίδερο από μεταγγίσεις αίματος ή εγχύσεις.

Έχοντας πάρα πολύ σίδερο στο σώμα μπορεί να βλάψει το ήπαρ.

Σε αυτό το άρθρο, συζητούμε την αιμοσιδωτό έναντι της αιμενομάτωσης και τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζουν το ήπαρ.

Τι είναι η αιμοσιδωτό και η αιμενομάτωση;

Η αιμενομάτωση εμφανίζεται όταν ο σίδηρος συσσωρεύεται στο σώμα. Το σώμα ρυθμίζει την απορρόφηση του σιδήρου επειδή δεν μπορεί να εξαλείψει την υπερβολική σίδηρο.

Ο σίδηρος μπορεί να συσσωρευτεί σε ορισμένα όργανα και να προκαλέσει βλάβη οργάνων.

Η αιμοχρωμάτωση μπορεί να επηρεάσει τα εξής:

Η υπερφόρτωση σιδήρου μπορεί να εμφανιστεί σε τρία Τρόποι:

• Μια κληρονομική κατάσταση που αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο το σώμα επεξεργάζεται το σίδερο.
• Να πάρει πάρα πολύ σίδερο από μεταγγίσεις αίματος ή εγχύσεις.
• Σε σπάνιες περιπτώσεις, όταν ένα άτομο καταναλώνει πάρα πολύ σίδερο.

Η πιο συνηθισμένη αιτία της αιμενομάτωσης είναι μια κληρονομική γενετική κατάσταση που ονομάζεται κληρονομική αιμενομάτωση.

Αυτή η κατάσταση αναγκάζει το σώμα να απορροφήσει περισσότερο σίδερο από το συνηθισμένο.

Η αιμοσιδωτό συνήθως συμβαίνει όταν οι άνθρωποι λαμβάνουν επαναλαμβανόμενες μεταγγίσεις αίματος. Το σώμα γίνεται υπερφορτωμένο με σίδηρο από τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Εμφανίζεται συχνά σε άτομα με υποκείμενες συνθήκες υγείας που απαιτούν πολλές μεταγγίσεις αίματος, όπως η δρεπανοκυτταρική νόσο, η απλαστική αναιμία και η θαλασσαιμία.

με τόσο μεγάλο σίδερο στο σώμα, συσσωρεύεται και το σώμα δεν μπορεί να το εξαλείψει.

πώς μπορούν να επηρεάσουν το ήπαρ

Έχοντας υπερβολικό σίδερο στο σώμα βλάπτει το ήπαρ με την πάροδο του χρόνου.

Δυστυχώς, η αιμενομάτωση συχνά δεν εντοπίζεται στα αρχικά της στάδια.

Όταν ο σίδηρος συσσωρεύεται στο ήπαρ, μπορεί να προκαλέσει βλάβη.

Παρόλο που ένα άτομο μπορεί να μην έχει συμπτώματα αιμενομάτωσης, το ήπαρ μπορεί να μην λειτουργεί σωστά. Για παράδειγμα, τα άτομα με αιμροχρωμάτωση που δεν έχουν συμπτώματα μπορεί να έχουν μη φυσιολογικές δοκιμές ηπατικής λειτουργίας.

Σε πλήρως καθιερωμένη αιμενομάτωση, οι άνθρωποι μπορεί να έχουν ήδη κίρρωση ή ουλές του ήπατος. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν ηπατομεγαλία, η οποία είναι μια διεύρυνση του ήπατος.

Άλλα σημάδια της αιμενομάτωσης μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Οι αλλαγές του δέρματος, όπως το κιτρίνισμα του δέρματος
• Συσσώρευση υγρών (ασκίτης) στην κοιλιά
• Εγκεφαλική νόσο (εγκεφαλοπάθεια) μπορεί να οδηγήσει σε ηπατική ανεπάρκεια. Μπορεί επίσης να αυξήσει τις πιθανότητες ενός ατόμου να αναπτύξει καρκίνο του ήπατος.

  συμπτώματα

  Τα συμπτώματα της αιμενομάτωσης εξαρτώνται από το όργανο που επηρεάζεται από τη συσσώρευση σιδήρου.

  Οι γιατροί μπορούν να διαγνώσουν μόνο την αιμενομάτωση όταν η κατάσταση αρχίζει να επηρεάζει πολλαπλά όργανα.

  Στην αρχή, οι άνθρωποι μπορεί να έχουν σοβαρή κόπωση, λήθαργο και πόνο στις αρθρώσεις.

  Αργότερα, εάν οι καταθέσεις σχηματίζονται στο ήπαρ, οι άνθρωποι μπορεί να έχουν ίκτερο και ανωμαλίες της ηπατικής λειτουργίας. Όταν εμφανιστεί η δυσλειτουργία του ήπατος, μπορεί να έχουν:

  • Υψηλή αρτηριακή πίεση στο ήπαρ (πύλη υπέρταση)
  • Συλλογή υγρών στην κοιλιά (ασκίτης)

    Οι γιατροί διαγνώσουν την αιμροχρωμάτωση μέσω αποτελεσμάτων των εξετάσεων αίματος. Το ιατρικό και οικογενειακό ιστορικό και οι φυσικές εξετάσεις μπορεί επίσης να βοηθήσουν κατά τη διάγνωση της αιμενομάτωσης.

    Ορισμένα συμπτώματα μπορεί να σηματοδοτούν αιμενομάτωση, αλλά οι άνθρωποι μπορεί να μην έχουν πάντοτε συμπτώματα.

    Κατά τη διάρκεια μιας φυσικής εξέτασης, οι γιατροί θα ελέγξουν τα εξής:

    • Αλλαγές στο χρώμα του δέρματος
    • Η τρυφερότητα στην κοιλιά
    • διόγκωση και τρυφερότητα των αρθρώσεων

    Οι γιατροί θα ελέγξουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων αίματος ενός ατόμου για να βοηθήσουν στη διάγνωση της αιμενομάτωσης. Θα αναλύσουν:

    • Επίπεδα σιδήρου
    • Τα επίπεδα τρανσφερίνης (η πρωτεΐνη που μεταφέρει σίδηρο στο αίμα)
    • Τα επίπεδα φερριτίνης (η πρωτεΐνη που αποθηκεύει το σίδερο στο ήπαρ)

    Τα άτομα με αιμενομάτωση θα επαναλάβουν αυτές τις εξετάσεις αίματος κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Οι γιατροί αναλύουν τα αποτελέσματα των επαναλαμβανόμενων εξετάσεων αίματος για να ελέγξουν εάν η θεραπεία λειτουργεί.

    Οι γιατροί μπορούν επίσης να ελέγξουν το αίμα για γενετικές μεταλλάξεις που προκαλούν αιμενομάτωση.

    Μερικές φορές οι άνθρωποι μπορεί να χρειαστούν βιοψία του ήπατος για να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση της αιμενομάτωσης.

    Μια βιοψία περιλαμβάνει τη λήψη ενός μικρού κομματιού του ήπατος για να το εξετάσει κάτω από ένα μικροσκόπιο. Ένας παθολόγος μπορεί να ελέγξει για καταθέσεις σιδήρου στο ήπαρ καθώς και την έκταση οποιουδήποτε ιστού ουλής.

    Επιπλέον, οι γιατροί μπορούν να χρησιμοποιήσουν μια μαγνητική τομογραφία για να ανιχνεύσουν υπερφόρτωση σιδήρου. Ορισμένες σαρώσεις απεικόνισης μπορούν να καθορίσουν πόσο σίδερο βρίσκεται στο ήπαρ.

    Θεραπεία

    Χωρίς θεραπεία, η αιμοχρωμόση και η αιμοσιντιζόμενη μπορεί να προκαλέσουν τη δυνατότητα να σταματήσουν σωστά πολλά όργανα, όπως το ήπαρ, η καρδιά και το πάγκρεας.

    Η θεραπεία για άτομα με αιμενομάτωση είναι η φλεβοτομία. Αυτή είναι μια απλή, φθηνή και ασφαλής διαδικασία.

    Κατά τη διάρκεια της φλεβοτομής, ένας γιατρός ή επαγγελματίας υγειονομικής περίθαλψης θα αφαιρέσει περίπου μια πίντα αίματος κάθε φορά σε ένα κανονικό πρόγραμμα.

    Η ποσότητα αίματος που απομακρύνεται κατά τη διάρκεια της φλεβοτομής εξαρτάται από το επίπεδο σιδήρου του ατόμου. Οι φλεβοτομές μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της αιμενομάτωσης και να αποτρέψουν τυχόν επιπλοκές.

    Τα άτομα με αιμοσιδωτό από επαναλαμβανόμενες μεταγγίσεις αίματος δεν μπορούν να έχουν φλεβοτομές, καθώς αυτό θα περιλαμβάνει την αφαίρεση του βασικού μεταγγισμένου αίματος.

    Απαιτούν φάρμακα για να παγιδεύσουν την περίσσεια σιδήρου και να τα εξαλείψουν μέσω των ούρων. Αυτά τα φάρμακα ονομάζονται παράγοντες που προκαλούν σίδηρο. Έρχονται σε προφορική μορφή ή ως ένεση.

    Διαφορετικοί γιατροί σιδήρου που μπορούν να συνταγογραφήσουν για τη θεραπεία της υπερφόρτωσης σιδήρου περιλαμβάνουν:

    • Deferasirox (Jadenu) > Deferoxamine (προοπτική)

      Χωρίς θεραπεία, η αιμοχρωμάτωση και η αιμοσιδωτική μπορεί να οδηγήσουν σε επιπλοκές.

      Η μη επεξεργασμένη υπερφόρτωση σιδήρου μπορεί να προκαλέσει κίρρωση ή ουλές του ήπατος. Όταν ο ιστός ουλής αντικαθιστά τον υγιή ιστό στο ήπαρ, σταματάει να λειτουργεί σωστά.

      ιστός ουλής μπορεί επίσης να εμποδίσει τη ροή του αίματος στο ήπαρ. Τελικά, η κίρρωση μπορεί να προκαλέσει ηπατική ανεπάρκεια. Μερικοί άνθρωποι με ηπατική ανεπάρκεια χρειάζονται μεταμόσχευση.

      Η κίρρωση του ήπατος μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες ανάπτυξης καρκίνου του ήπατος.

      Άλλα όργανα που επηρεάζονται από την υπερφόρτωση σιδήρου περιλαμβάνουν τα εξής:

      • Καρδιά
      • Αναπαραγωγικά όργανα

      Ανεξαρτημένη αιμαροχρωμάτωση ή αιμοσιδαρωσία μπορεί να προκαλέσει καρδιακή ανεπάρκεια, αρθρίτιδα, διαβήτη και μειωμένη σεξουαλική κίνηση.

      Περίληψη

      Η αιμενομάτωση και η αιμοσιδωτική εμφάνιση εμφανίζονται όταν το σώμα έχει υπερβολικό σίδερο.

      Σε σπάνιες περιπτώσεις, αυτό μπορεί να συμβεί επειδή ένα άτομο παίρνει πάρα πολύ σίδερο μέσω της διατροφής του. Μπορεί επίσης να συμβεί λόγω επαναλαμβανόμενων μεταγγίσεων αίματος.

      Χωρίς θεραπεία, η περίσσεια σιδήρου στο σώμα μπορεί να βλάψει τα όργανα, συμπεριλαμβανομένου του ήπατος.

      Για τη θεραπεία της αιμενομάτωσης, οι γιατροί μπορούν να συνταγογραφήσουν τακτικές φλεβοτομές.

      Η αιμοσιδωτική είναι ένας τύπος αιμενομάτωσης που εμφανίζεται σε άτομα που λαμβάνουν επανειλημμένες μεταγγίσεις. Τα άτομα με αιμοσιντιζόμενη μπορεί να χρειαστούν φάρμακα που προκαλούν σίδηρο που απομακρύνουν το σίδερο από το σώμα.

      • αίμα/αιματολογία
      • Ηπατική νόσο/ηπατίτιδα

      Ιδρύματα και ιατρικά περιοδικά και ενώσεις. Αποφεύγουμε τη χρήση τριτογενών αναφορών. Συνδέουμε τις πρωταρχικές πηγές – συμπεριλαμβανομένων των μελετών, των επιστημονικών αναφορών και των στατιστικών στοιχείων – σε κάθε άρθρο και επίσης τις απαριθμούν στο τμήμα πόρων στο κάτω μέρος των άρθρων μας. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο διασφαλίζουμε ότι το περιεχόμενό μας είναι ακριβές και τρέχον διαβάζοντας την πολιτική συντακτικής μας.